یادداشت روز؛۱۶ دی روز شهدای دانشجو

بانگ دنا؛ چند ماهی از جنگ تحمیلی می‌گذشت که ابوالحسن بنی صدر رییس جمهوری وقت دستور تخلیه هویزه را از نیرو‌های بسیج و پاسدار صادر کرد و دستور داد که در سوسنگرد مستقر شوند، دستوری که با مخالفت سیدمحمدحسین علم الهدی فرمانده وقت سپاه هویزه روبرو شد و پس از تماس علم الهدی با آیت الله خامنه‌ای لغو شد و این نیرو‌ها در آنجا مستقر شدند تا چند هفته بعد حماسه‌ای را رقم بزنند و خون خود را نثار خاک وطن کنند.

در آذرماه ۱۳۵۹ خورشیدی پس از شکست بیش از ۲ گردان از نیرو‌های عراقی در جنوب سوسنگرد به وسیله سربازان اسلام یک گروهان از نیرو‌های سپاه اهواز جهت محافظت و پدافند شهر هویزه از سوسنگرد به آن شهر اعزام شدند افراد این گروهان پس از رسیدن به منطقه و استقرار، عهده دار حفاظت از جنوب تا جنوب غربی شهر هویزه شدند در حالی که از کمترین امکانات دفاعی هم بی بهره بودند.

در آغاز این هجوم نیرو‌های بعثی از محور هویزه تا کرخه پیشروی کردند و در امتداد آن مستقر شدند به نحوی که حدود ۱۰ کیلومتری تا هویزه فاصله داشتند. در چنین شرایطی در ۱۵ دی ماه همان سال عملیاتی که می‌توان آن را نقطه عطف عملیات منظم نیرو‌های ارتش و سپاه دانست، شروع شد.

از جمله هدف‌های این عملیات پاکسازی شمال و جنوب کرخه از وجود نیرو‌های متجاوز ارتش عراق و آزاد سازی پادگان حمید و منطقه جفیر بود. نتایج عملیات در این روز موفقیت آمیز بود، اما هنوز عقبه‌های اصلی دشمن در پادگان حمید و سه راهی جفیر آسیب ندیده بود. رزمندگان اسلام پس از تصرف مرز‌های کرخه و حاج بدر قصد پیشروی به سوی پادگان حمید را داشتند، اما به دلایلی مانند نرسیدن مهمات قرار بر این شد که ادامه عملیات در ۱۶ دی ماه انجام شود.

روز بعد ارتش بعثی با اجرای پاتکی سنگین موفق شد، نیرو‌های سپاه را در محاصره گرفته و به بازپس گیری مناطق آزاد شده بپردازد. در این میان قوای پاسدار به فرماندهی فرمانده وقت سپاه هویزه، دانشجوی شهید سیدمحمدحسین علم الهدی به مقاومتی جانانه علیه تیپ زرهی ارتش بعث دست زد، اما به علت فقدان پشتیبانی و کمبود مهمات، رزمندگان و شخص علم الهدی شربت شهادت نوشیدند.

پیکر‌های مطهر این شهیدان حماسه ساز، ماه‌ها بعد، پس از بازپس گیری مناطق اشغالی، تفحص و در همان محل درگیری به خاک سپرده شد. امروز مزار این شهیدان گلگون کفن زیارتگاه هزاران هزار زائر است