یادداشت تحلیلی از فعال رسانه ای استان:آموزش و پرورش و هزار و یک مشکل/اگر خیری نداریم شر نرسانیم

مهدی مرادی، در دوران اخیر حتی اگر در دورترین منطقه کهگیلویه و بویراحمد هم باشید، حداقل تجربه حضور در کلاس درس را داشته اید، این یعنی آموزش و پرورش فراگیرترین دستگاهی است که همه قشر‌های جامعه از لحاظ سنی به نوعی با آن مرتبط هستند.
آموزش و پرورش در کهگیلویه و بویراحمد برخی شاخص‌هایی که بعضا خاص هستند، دارد که همین شاخص‌ها اثرات متعددی بر کیفیت کار آن می‌گذارد. به عنوان مثال موضوعاتی مانند، فضا، کیفیت آموزش، نقش سیاست بر آن و ... بسیاری مواردی دیگر که هر کدام به تنهایی می‌تواند نقش تعیین کننده‌ای در عملکرد این دستگاه آموزشی و تربیتی فراگیر در جامعه داشته باشد.
به باور بسیاری رایگان بودن آموزش بنابر اصل تصریح شده قانون اساسی یکی از مشکلات اساسی آموزش و پرورش است چرا که این دستگاه تخصصی را شدیدا به اعتبارات دولتی که متاثر از نقش سیاست بر بودجه و مدیریت آن است، وابسته کرده است!
وابستگی شدید به اعتبارات دولتی و کمبود همیشگی این اعتبارات کار آموزش و پرورش را به جایی رسانده که این نهاد فرهنگ ساز همیشه در پی خیرین برای رفع مشکلات باشد و تقریبا بدون کمک این خیرین، چرخش به درستی نمی‌چرخد! اما در یک مورد بسیار مهم دیگر یعنی نقش سیاست در آموزش و پرورش، کار کمی پیچیده و سخت‌تر می‌شود!
در حالی که آموزش و پرورش باید یک دستگاه کاملا تخصصی در حوزه‌های فرهنگی و علاست به این معنی که همه امور آن از تولید محتوای علمی و آموزشی تا برنامه ریزی‌های کوتاه، میان و بلند مدت و همچنین مدیریت خرد و کلان آن، متاثر از تخصص، نیازسنجی، آینده نگری، به روز بودن و شایسته سالاری باشد، اما تمام این مسائل به نحوی به زلف سیاسی کاری سیاسیون گره خورده است!
دخالت غیر تخصصی در امور آموزش و پرورش در کهگیلویه و بویراحمد تا جایی است که قوم گرایان، نمایندگان، سیاسیون، ائمه جمعه و بسیاری از گروه‌ها و افراد غیر متخصص دیگر، برایش نسخه‌ها می‌پیچند و انتظارها دارند! البته برخی مواقع انتظار سیاست گذاری را هم دارند و با اعمال نفوذ این مهم را به نفع نظرات خود، جلو می‌برند و موفق هم می‌شوند!
کار وقتی برای آموزش و پرورش سخت‌تر می‌شود که برخی از این افراد یا گروه‌ها تریبون‌های قانونی و موثر هم داشته باشند و گاهی از این تریبون‌ها عملا در جهت تامین منافع شخص، گروه و یا افرادی خاص، سخن منتشر می‌شود. البته گاهی هم با نیت خیر مطرح می‌شود، اما چون در محتوا بدسلیقگی می‌شود، عملا به جای خیر رسانی، شر تولید می‌کند!
بر کسی پوشیده نیست که تعیین مدیران در آموزش و پرورش از وزارت تا مدیر مدرسه و حتی آبدارچی‌ها همه متاثر از نقش سیاسون است، اما گاهی تعارض منافع افراد یا گروه‌ها کار را بر آموزش و پرورش سخت می‌کند و مانند مواردی که این روز‌ها در کهگیلویه و چرام شاهد آن هستیم، به نوعی گره کور ایجاد می‌شود که این گره نشان دهنده قدرت زیاد نفوذ سیاسیون بر مدیریت آموزش و پرورش است و اگر احیانا تریبونی داعیه خیر و صلاح در آموزش و پرورش دارد باید تلاش کند، دست بر روی درد بگذارد و سعی در درمان آن داشته باشد.
متاسفانه تاثیر سیاسیون بر آموزش و پرورش و ایجاد اخلال در عملکرد آن در برخی شهرستان‌ها از جمله شهرستان‌های گرمسیری استان به اندازه‌ای است که عملا کار تخصصی آموزش و پررش را تحت شعاع قرار داده است و اگر قرار باشد، مصلح یا خیراندیشی در راستای کمک به رفع این مشکل اقدام کند، بهترین محتوای سخن، حمله بی پرده و صریح به عوامل ایجاد این فشار‌ها است و گرنه مدیران آموزش و پرورش در تصمیم گیری برای عزل و نصب‌ها نه تعارفی دارند و نه محدودیتی! آنچه که بیش از همه کار را سخت می‌کند قدرت نفوذ سیاسیون است که عملا آموزش وپرورش را فلج می‌کند!
شاید خواسته اقتدار یک مدیر در آموزش و پرورش و دیگر دستگاه‌ها با توجه به رویه غلط دخالت‌ها که مرسوم دستگاه‌های اجرایی است، خواست بیهوده و بی اثری باشد، اما حمله به دخالت کنندگان غیر اجرایی در امور اجرایی حداقل می‌تواند بیان واقعیتی غلط باشد که شاید به واسطه تکرار و تذکر به مرتکبان این رویه غلط، حداقل از میزان بالای تاثیرگذاری کار غلط آن‌ها کاسته شود!
و نکته پایانی اگر کسی خود را خیراندیش و مصلح به صلاح نظام می‌داند، بهترین کمک برجسته سازی دخالت‌ها است تا انجا که نهاد‌های مسئولی مانند شورای نگهبان و یا دستگاه‌های موثری مانند دستگاه قضایی و بازرسی نهایتا مجاب به برخورد محکم با این مداخله گران شوند.